عسل طبیعی چه ویژگی‌هایی دارد؟ + جدول

حرف و حدیث‌های بسیاری درباره شناسایی و تشخیص عسل طبیعی از غیرطبیعی وجود دارد، اما بخشی از این تشخیص به ابزار آزمایشگاهی نیازمند است و برخی نیز با چشم غیرمسلح دیده می‌شود.

به گزارش خبرنگار ایانا، عسل طبیعی، ویژگی‌هایی دارد که بیشتر آنها توسط اشخاص عادی قابل شناسایی است. آنچه مطابق دستورالعمل اجرایی سازمان دامپزشکی کشور وجود دارد، ویژگی‌های ظاهری این ماده خوراکی، به چند قسمت از جمله رنگ، عطر و بو، مزه و خصوصیاتی از این دست تقسیم می‌شود.

رنگ عسل برحسب اینکه متعلق به کدام منطقه یا کدام گل باشد متفاوت است. دامنه طیف رنگ‌های عسل از سفید به انواع زرد (از زرد نارنجی تا زرد مایل به سبز طلایی)، کهربایی، عقیقی مایل به قرمز و حتی قهوه‌ای متغیر است. اتفاقاً عطر عسل نیز متناسب با گل و گیاهی است که زنبور از آن استفاده کرده است. البته به‌جز عسل قنادی که مصارف صنعتی دارد، این ماده نباید حاوی هیچ‌گونه بو و طعم به غیر از بوی عسل بوده و تخمیر نشده و اسیدیته آن نیز نباید به طور مصنوعی تغییر کرده یا آنقدر حرارت دیده باشد که آنزیم‌های طبیعی آن تخریب یا به‌طور مشخص، غیرفعال شده باشند.

به‌طورکلی عسل باید دارای مزه شیرین مخصوص به خود و عاری از مزه سوختگی، تخمیر، کپک‌زدگی و در مجموع هرگونه مزه نامطبوع باشد. ضمن اینکه در سطح این ماده خوراکی نباید هیچ‌گونه کفی به چشم بخورد. عسل در شرایط محیطی از سیال تا غلیظ و چسبناک یا قسمتی تا کلاً متبلور (رس کرده) می‌تواند متغیر باشد. جالب اینجاست بدانید که شکرک زدن (متبلور شدن، رسوب کردن، ته‌نشین شدن، دانه شدن و کریستالیزه شدن) عسل نه‌تنها دلیل بر کیفیت بد و تقلبی بودن عسل نیست، بلکه معرف سلامت آن خواهد بود.

درباره ویژگی‌های میکروبی، گفتنی‌ها بسیار است، اما از آنجا که تمام این این موارد احتیاج به ابزار آزمایشگاهی دارد و مردم عادی نمی‌توانند آن را به راحتی تشخیص دهند، از بیان آن در این بخش صرف نظر می‌کنیم. البته شناسایی تخلفات صورت گرفته مانند افزودن نشاسته، گلوگز مایع، شکر، انواع اسانس‌ها و عرضه عسلک به جای عسل نیز به انجام مراحل آزمایشگاهی وابسته است. در پایان به یاد داشته باشید که عسل بسته‌بندی شده کامل را می‌توان در شرایط دور از رطوبت و نور مستقیم آفتاب تا دو سال نگهداری کرد.

جدول رنگ انواع عسل

V-960115-03