خطر جنگلزدایی به منظور توسعه کشاورزی در افریقا، قابل حل است
نابودی جنگلها با توسعه فعالیت شرکتهای چند ملیتی
شرکتهای چند ملیتی بهطور فزایندهای در آفریقا بهدنبال گسترش تولید کالاهای زراعی مانند سویا و روغن پالم هستند.
شرکتهای چند ملیتی بهطور فزایندهای در آفریقا بهدنبال گسترش تولید کالاهای زراعی مانند سویا و روغن پالم هستند.
به گزارش ایانا از ساینس دیلی ، در مطالعهای که اخیرا توسط دانشگاه استنفورد انجام شده است، اثرات بالقوه گسترش کشاورزی بر جنگلهای استوایی و با ارزش قاره آفریقا بررسی شده است.
قاره آفریقا نزدیک به 70 درصد از کاکائوی جهان را تولید میکند، این میزان تولید به قیمت پاکتراشی بیش از 325 هزار جریب سالانه از جنگلها و تبدیل به زمینهای کشاورزی جدید در آفریقا تمام میشود.
موضوع مطالعه جدید دانشگاه استنفورد که در مجله نامههای تحقیقاتی محیط زیست منتشر شده، برای اولین بار تقاضای جهانی برای کالاهای کشاورزی مانند کاکائو، با توجه به اثراتی که بر جنگلهای استوایی جنوب صحرای آفریقا میگذارد، را ارزیابی کرده است. جنگلهای استوایی آفریقا از لحاظ مساحت پس از جنگلهای آمازون قرار دارند.
دانشجوی دانشگاه استنفورد، السا اوردوی، از محققان این مطالعه میگوید: براساس یافتههای بهدست آمده از این مطالعه، ما شروع به درک بهتر مسائل مربوط به توسعه کشاورزی در مقیاس بزرگ در مناطق استوایی کردیم. در آفریقا، ما این فرصت را داشتیم تا ازآموختههای بهدست آمده از سایر نواحی و سیاستهای پیشگیرانه پیشنهادی، استفاده کنیم. بهطور خاص، این مطالعه به سیاستهای پیشنهادی که به کاهش فقر در مقیاس محلی منجر میشود اشاره داشته و شامل تشویق حفاظت از جنگلها به جای جنگلزدایی گسترده به همراه توسعه وسیع کشاورزی در این نواحی است.
بازارهای بینالمللی در پی افزایش تقاضا تولید محصولات سویا و روغن پالم افزایش یافته است. این تولید باعث استفاده از مناطق طبیعی بکر و کمیاب جنگلی شده است. تولید این محصولات به مناطق گرمسیری مانند جنوب شرقی آسیا و آمریکای جنوبی منتقل شده است. برزیل و اندونزی به تنهایی بیش از 60 درصد از جنگلزدایی مناطق گرمسیری جهان را بین سالهای 2000 تا 2005 به خود اختصاص داده بودند، این جنگلزدایی عمدتا به دلیل گسترش کشاورزی بود.
کشورهای جنوب صحرای آفریقا، با زمین فراوان و نیروی کار ارزان، میتواند قدم بعدی کشورهای چند ملیتی به دنبال توسعه در مناطق دورتر باشد. از سال 2015، تولید محصولات کشاورزی در این نواحی سریعترین رشد را در جهان داشته است و پیشبینی میشود توسعه اراضی زراعی به بیش از 10 درصد تا سال 2025 برسند.
اگرچه میزان جنگلزدایی در آفریقا کمتر از آمریکای جنوبی و آسیای جنوب شرقی است، با این حال منطقهای به اندازه ایسلند (حدود 103 هزار کیلومتر مربع) از جنگلهای دست نخورده از سال 2000 ناپدید شده است. این جنگلهای دست نخورده آفریقایی، 30 درصد از مساحت کل جهانی این جنگلها را شامل میشوند که بیشتر آن در کنگو واقع شده است. در واقع این منبع مهم طبیعی، علاوه بر تنظیم آب و هوا، حفاظت از کیفیت آب و کنترل بیماریها، تغذیه از منابع جنگل و امرار معاش بر ای حداقل 100 میلیون نفر از جمعیتی است که در نزدیکی این جنگلها زندگی می کنند. محصولات جنگلی در حدود 6 درصد از تولید ناخالص داخلی کشورهای جنوب صحرای آفریقا را به خود اختصاص میدهند.
دادههای جمعآوری شده سطح کشورها برای آمریکای جنوبی، جنوب صحرای آفریقا و آسیای جنوب شرقی به منظور a ) برآورد توسعه اراضی زراعی برای کشت محصولات، b )خطر توسعه اراضی زراعی در جنگلهای استوایی در جنوب صحرای آفریقا، c ) انجام تحلیل دادههای سنجش از راه دور در سراسر جنوب غربی کامرون
اجتناب از جنگلزدایی
گسترش تولید کالاهای کشاورزی در کشورهای جنوب صحرای آفریقا تا کنون عمدتا توسط کشاورزان کوچک و متوسط در مقیاس محلی و اقتصاد منطقهای انجام شده است که میتواند با قطع کمتر جنگلها گسترش پیدا کند. اما تغییر بزرگ را شرکتهای چند ملیتی بوجود میآورند. این شرکتها تا کنون مساحتی بزرگتر از کاستاریکا را در جنگلهای کنگو خریداری کردهاند تا آن را برای محصولاتی مانند سویا و روغن پالم پاکتراشی کنند. البته این در حالی است که شرکتهای چند ملیتی به احتمال زیاد برای اجتناب از درگیری در پرداخت خسارت به مردم محلی و پیچیدگی در تصرف زمین به دنبال اراضی جنگلی پاکتراشی شده هستند. با این حال، به پیشنهاد محققان در مطالعه حاضر، آفریقا میتواند از پاکتراشی جنگل در مقیاس بزرگ برای کشت تک محصولی با اجرای سیاستهای اولویتبندی حفاظت از جنگل و کنترل محلی اراضی، چشمپوشی کند.
در میان راه حلهای ممکن پیشنهادی محققان دانشگاه استنفورد، ترویج سرمایهگذاری مزارع در مقیاس کوچک و متوسط در توسعه کشاورزی به منظور کاهش فقر و جلوگیری از درگیری برای تصرف زمین، تشویق کشت سایهای قهوه (رشد گیاه قهوه زیر سایه تاج پوششی درختان) و پیدا کردن راههایی برای تعامل با مصرف کنندگان آفریقایی - در حال حاضر بازار اولیه برای بسیاری از کالای کشاورزی تولیدی بازار محلی است- ذکر شده است.
استاد دانشگاه استنفورد، اسنر میگوبد: زیان جنگلها در آینده میتواند از طریق سیاستگزاریها در تغییر نفوذ بازار بینالمللی به بازار داخلی کاهش پیدا کند. در اصل میتوان به آینده جنگلهای آفریقا در برابر پاکتراشیهای گسترده امیدوار بود، اگر از حضور شرکتهای چند ملیتی برای کشت وسیع محصولاتی مانند سویا و روغن پالم جلوگیری شود و به جای آن، بازارهای داخلی آفریقا با توسعه مزارع کوچک مقیاس با مردم بومی تقویت شود./
ترجمه: شهره صدریخانلو
L-960119-02
دیدگاه تان را بنویسید