راهکارهای توانمندسازی کشاورزی خانوادگی/ وجود 500 میلیون کشاورز خانوادگی در جهان

بیشتر حجم غذای تولیدشده در دنیا مربوط به کشاورزانی است که به‌صورت خانوادگی و خرده‌پا فعالیت می‌کنند که اغلب با چالش‌های فراوانی رویه‌رو هستند.

به گزارش خبرنگار ایانا، امروز مشاور ارشد فائو، در دیدار با عده‌ای از مسئولان استانی جهاد کشاورزی در سازمان مرکزی تعاون روستایی، چگونگی وضعیت کشاورزانی را که به صورت خانوادگی به تولید محصولات مختلف در دنیا مشغول هستند، تشریح کرد.

دیوید کاهان گفت: کشاورزانی که به صورت خانوادگی فعالیت دارند، جمعیت‌شان به بالای 500 میلیون نفر در جهان می‌رسد. اینها محصولات مختلفی تولید می‌کنند و بر این اساس، شامل تمام زیربخش‌ها حتی مرتع‌داران، صیادان، جنگل‌داران و... می‌شوند.

وی با اشاره به اینکه هم‌اکنون 75 درصد افراد فقیری که زندگی‌شان به کشاورزی وابسته است، در روستاها زندگی می‌کنند، افزود: بنابراین توانمندسازی آنها باید در اولویت قرار بگیرد. چرا که در حال حاضر 75 درصد زمین‌های کشاورزی، توسط این گروه اداره شده و 80 درصد مواد غذایی تولید شده در جهان، از مزارع آنها به بازار عرضه می‌شود. ضمن اینکه بیشتر این افراد را کشاورزان خرده‌پا و کوچک مقیاسی تشکیل می‌دهند که بیشتر فعالیت‌هایشان به‌صورت معیشتی است.

به گفته کاهان، سیاست‌های مختلفی باعث تحلیل و تضعیف این نیروی محرکه شده که یکی از مهم‌ترین آنها سیاست‌های خصوصی سازی و آزادسازی اقتصاد است. این مقوله، ممکن است برای کشاورزان خرده‌پا مانند یک تهدید باشد. زیرا آنها نمی‌توانند به راحتی وارد بازار شوند و محصول خود را به فروش برسانند؛ بنابراین روند مهاجرت از روستاها به شهر آغاز شده که این مهاجرت در ایران به وضوع قابل مشاهده است.

وی عنوان کرد: به همین دلیل آنها نیاز دارند که برای رقابت در بازارهای آزاد، خود را توانمند کنند. این امر میسر نمی‌شود مگر با تشکیل گروه‌های همیاری که البته در ایران قدم‌های نخست آن برداشته شده و یکپارچه‌سازی اراضی، جزو کارهای دارای اولویت قرار گرفته است.

مشاور ارشد فائو اظهار کرد: کشاورزانی که به شکل خانوادگی فعالیت می‌کنند، باید با هزینه‌های کم، محصول باکیفیت تولید کنند و با نرخ مطلوب آن را به فروش برسانند؛ به‌ویژه محصولاتی که مشمول خرید تضمینی از طرف دولت نیستند. از اینها گذشته، این گروه از افراد، مجبورند از استانداردهای ایمنی محصول تبعیت کرده و در عرصه بازار با کشاورزان بزرگ، رقابت کنند.

کاهان معتقد است: کشورهای مختلف، شاخص‌های متفاوتی را برای تعیین این طبقه از کشاورزان در نظر می‌گیرند، اما به هر حال می‌توان اشتراکاتی مانند نحوه مالکیت و مدیریت بر زمین، انتخاب نیروی کار و میزان درآمد را در آنها یافت. به عبارتی اینکه مدیریت بر زمین، توسط خانواده بوده و چند درصد از نیوری کار آن از داخل خانواده تامین می‌شود، معیارهایی است که می‌تواند در شناسایی کشاورزان خانوادگی کمک کند.

وی با ارائه نمونه‌هایی از کشورهای مختلف، راهکارهای توانمندسازی کشاورزان خانوادگی را تشریح کرد. بیشتر این کشاورزان، خرده‌پا بوده و وضعیت اقتصادی مطلوبی ندارند./

V-960219-01